Favorittane til dei norske bokbloggarane – 174 bøker

Bjørg som står bak bloggen Mellom Linjene har saman med flerie bokbloggarar laga ei liste på 174 bøker som dei norske bokbloggarane liker best. Takk for eit flott initativ. Mange andre har lese ein heil haug på lista, eg har lese nokre få, tolv faktisk. Det er ikkje mange, men til mitt forsvar har eg høyrt om mange av dei, byrja på nokre av dei, og eg skal lese Brontë-søstrene sine bøker, og eg har lese halve Great Expectations av Charles Dickens. I tillegg skal me lese The Kite Runner i engelsken dette året, trur eg i alle fall. Uansett, eg skal lese den boka ein gong. 

Eg veit ikkje kor representativ lista er, sidan det er ikkje alle bokbloggarane som har vore med og lagt til forslag, og det er sikkert mange som ser bøker dei aldri hadde plassert på lista sjølve, meg inkludert. Likevel viser det jo litt kva me les, og eg vil tru at denne lista viser at me les ikkje berre romanar av låg kvalitet. Kva slags anmeldar har nokon gong skrive at Kristin Lavransdatter av Sigrid Undset er søppellitteratur?

Det som er merka med gult er dei få bøkene eg har lese. 

1. Keiseren av Portugalien av Selma Lagerlöf (5). Sverige, 1914.
2. Harry Potter-serien av J.K. Rowling (5). Storbritannia, 2000-talet.
3. Ekstremt høyt og utrolig nært av Jonathan Safran Foer (4). USA, 2005.
4. Ringenes Herre av J.R.R. Tolkien (3). Storbritannia, 1937-1949.
5. To Kill a Mockingbird av Harper Lee (3). USA. 1961.
6. Ut og stjæle hester av Per Petterson (3). Norge, 2003.
7. Kristin Lavransdatter av Sigrid Undset (3). Norge, 1921.
8. Elskede av Toni Morrison (3). USA, 1987.
9. Beatles av Lars Saabye Christensen (3). Norge, 1984.
10. Stolthet og fordom av Jane Austen (3). Storbritannia, 1813.
11. Forsoningen av Fred Uhlman (3). Tyskland, 1971.
12. Millenniumserien av Stieg Larsson (3). Sverige, 2005-2007.
13. Mnem av Simon Stranger (2). Norge, 2008.
14. Persuasion av Jane Austen (2). Storbritannia, 1817.
15. Kaptein Corellis mandolin av Luis de Bernières (2). Storbritannia, 1994.
16. Wuthering Heights av Emily Brontë (2). Storbritannia, 1847.
17. Mørk Engel av Laini Taylor (2), USA 2011.
18. Intet nytt fra vestfronten av Erich Maria Remarque (2). Tyskland, 1929.
19. Morgon og kveld av Jon Fosse (2). Norge, 2000.
20. Isslottet av Tarjei Vesaas (2). Norge, 1963.
21. Livet, en bruksanvisning av Georges Perec (2). Frankrike, 1978.
22. Anna Karenina av Leo Tolstoy (2). Russland, 1877
23. Tonje Glimmerdal av Maria Parr (2). Norge, 2009.
24. Saman er ein mindre aleine av Anna Galvalda (2). Frankrike, 2005.
25. Drømmefakultetet av Sara Stridsberg (2). Sverige, 2007.
26. Punkt 22 av Joseph Heller (2). USA, 1953.
27. Den trettende fortellingen av Diane Setterfield (2). Storbritannia, 2006.
28. The Great Gatsby av F. S. Fitzgerald (2). USA, 1925.
29. Sult av Knut Hamsun (2). Norge, 1890.
30. Bli hvis du kan. reis hvis du må- trilogien av Helga Flatland (2). Norge, 2010.
31. 1984 av George Orwell (2). Storbritannia, 1948.
32. Jenny av Sigrid Undset (2). Norge, 1911.
33. Tatt av vinden av Margaret Mitchell. (2) USA, 1936.
34. Det vokser et tre i Mostamägg av Britt Karin Larsen (2). Norge, 2009.
35. Barnepiken av Kathryn Stockett. USA, 2009.
36. Forsvinningspunktet av Val McDermid. USA, 2012.
37. Sagaen om Isfolket av Margit Sandemo. Norge, 1980-talet.
38. Fluenes herre av William Golding. Storbritannia, 1954.
39. The Haunting of Hill House av Shirley Jackson. USA, 1959.
40. What I Loved av Siri Hustvedt. USA, 2003.
41. Stalins kyr av Sofi Oksanen. Finland, 2003.
42. Utrensking av Sofi Oksanen. Finland, 2008.
43. Den mirakuløse mandarin av Asli Erdogan. Tyrkia, 1996.
44. Skarlagenssalen av H.K. Fauskanger. Norge, 2013.
45. Det svundne er en drøm av Aksel Sandemose. Sverige, 1944.
46. Nedstörtad ängel av Per Olav Engquist. Sverige, 1985.
47. Moby Dick av Herman Melville. USA, 1851.
48. Die Schrecken des Eises und der Finsternis av Christoph Ransmayr. Østerrike, 1984.
49. Tokyo av Mo Hayder. Storbritannia, 2004.
50. Vindens skygge av Carlos Ruiz Zafon. Spania, 2001.
51. Papillon av Henri Charrière. Frankrike, 1969.
52. Barbarottikvintetten av Håkan Nesser. 2006-2012.
53. Sommerboken av Tove Jansson. Finland, 1972.
54. Før jeg sovner av Stev J. Watson. USA, 2011.
55. The Chronicles of Robin Hood av Rosemary Sutcliff. Storbritannia, 1950.
56. Aubrey/Maturin serien av Patrick O’Brien. Storbritannia, 1970- og 1980-talet.
57. De usynlige av Roy Jacobsen. Norge, 2013.
58. Hjertets Fryd av Per Nilsson. Sverige, 1993.
59. Nærmere høst av Marianne Kaurin. Norge, 2012.
60. Animal farm av George Orwell. Storbritannia, 1945.
61. Vinterhjerte av Siri M. Kvamme. Norge, 2008.
62. Ambulanse av Johan Harstad. Norge, 2001.
63. Tirsdager med Morrie av Mitch Albom. USA, 1997.
64. 84 Charing Cross Road av Helen Hanff. USA, 1970.
65. Torka inte tårar utan handskar av Jonas Gardell. Sverige, 2012.
66. Marekors av Jo Nesbø. Norge, 2003.
67. Engler & Demoner av Dan Brown. USA, 2000.
68. Flaskepost fra P av Jussi Adler Olsen. Danmark, 2011.
69. Vendetta av Jan Guilliou. Sverige, 1992.
70. To the Lighthouse av Virginia Woolf. Storbritannia, 1927.
71. Vredens druer av John Steinbeck. USA, 1939.
72. Tilværelsens uutholdelige letthet av Milan Kundera. Tsjekkoslovakia, 1984.
73. Kvinnen som kledde seg naken for sin elskede av Jan Wiese. Norge, 1990.
74. Himmelgraven av Xinran. Kina, 2004.
75. Song for Eirabu av Kristine Tofte. Norge, 2009.
76. Neverwhere av Neil Gaiman USA, 1996.
77. Northanger Abbey av Jane Austen. Storbritannia, 1817.
78. The Left Hand of Darkness av Ursula le Guinn. Storbritannia, 2000.
79. American Gods av Neil Gaiman. USA, 2001.
80. The War of Don Emmanuel’s Nether Parts av Louis de Bernières. Storbritannia, 1991.
81. Summer Lightning av P. G. Wodehouse. USA, 1929.
82. Notre Dame de Paris av Victor Hugo. Frankrike, 1831.
83. Brodeck’s Report av Philippe Claudel. Frankrike, 2007.
84. Trylleglasset av Torborg Nedreaas. Norge, 1950.
85. Jellicoe Road av Melina Marchetta. Australia, 2006.
86. Ender’s Game av Orson Scott Card. USA, 1985.
87. Rust av Pedro Carmona-Alvarez. Norge, 2009.
88. Hässelby av Johan Harstad. Norge, 2007.
89. Nordkraft av Jakob Ejersbo. Danmark, 2003.
90. Dette burde skrives i nåtid av Helle Helle. Danmark, 2011.
91. Store, stygge dikt av Ruth Lillegraven. Norge, 2005.
92. Mrs. Dalloway av Virginia Woolf. Storbritannia, 1925.
93. Huset ved moskeen av Kader Abdolah. Nederland, 2002.
94. Skråninga av Carl Frode Tiller. Norge, 2001.
95. Thomas F’s siste nedtegnelser til almenheten av Kjell Askildsen. Norge, 1983.
96. Kaptajnens vers av Pablo Neruda. Chile, 1972.
97. Århundredes kjærlighetseventyr av Märta Tikkanen. Finland, 1978.
98. De tre musketerer av Alexandre Dumas. Frankrike, 1844.
99. Fiskerne av Hans Kirk. Danmark, 1928.
100. A moveable feast av Hemingway. USA, 1960.
101. Haiene av Jens Bjørneboe. Norge, 1974.
102. Det hvite hotellet av Jo Nesbø. Norge, 2007.
103. Of mice and men av John Steinbeck. USA, 1937.
104. Ukjent soldat av Välnö Linna. Finland, 1954.
105. Three lives of Tomomi Ishikawa av Benjamin Constable. Storbritannia, 2013.
106. Gå aldri fra meg av Kazuo Ishiguro. Storbritannia, 2005.
107. Kong Salomos sverd av Espen Holm. Norge, 2012.
108. Vi, de druknede av Carsten Jensen. Danmark, 2006.
109. Crash av J.G. Ballard. Storbritannia, 1973.
110. Tvillingene av Tessa de Loo. Nederland, 1993.
111. Balansekunst av Rohinton Mistry. India, 1995.
112. En folkefiende av Henrik Ibsen. Norge, 1882.
113. Faust av J. W. von Goethe. Tyskland, 1819.
114. Leaves of Grass av Walt Whitman. USA, 1855.
115. Kjærlighetens historie av Nicole Krauss. USA, 2005.
116. Gå. (eller Kunsten å leve et vilt og poetisk liv) av Tomas Espedal. Norge, 2006.
117. Hjertet er en ensom jeger av Carson McCullers. USA, 1940.
118. Good Omens av Gaiman & Pratchett. USA, 1990.
119. Regeneration av Pat Barker. Storbritannia, 1991.
120. Min fjerne barndomsby av Jiro Taniguchi. Japan, 2010.
121. Den siste samuraien av Helen Dewitt. Storbritannia, 2000.
122. Jonathan Strange og herr Norrel av Susanna Clarke. Storbritannia, 2004.
123. Den hemmelige hagen av Frances Hodgson Burnett. Storbritannia, 1911.
124. De elendige av Victor Hugo. Frankrike, 1862.
125. Leksikon om lengsel av Hilde Østby. Norge, 2013.
126. Min kamp av Karl Ove Knausgård. Norge, 2009-2011.
127. En fantastisk mann av Marge Piercy. USA, 1991.
128. En passende ung mann av Vikram Seth. India, 1993.
129. Emma av Jane Austen. Storbritannia, 1815.
130. Lykke Per av Henrik Pontoppida. Danmark, 1898-1904.
131. Når villdyret våkner av Jack London. USA, 1903.
132. Fallet av Albert Camus. Frankrike, 1956.
133. Møte ved Milepelen av Sigurd Hoel. Norge, 1947.
134. Det suser i sivet av Kenneth Graham. Storbritannia, 1908.
135. Taus Himmel av Shusaku Endo. Japan, 1966.
136. Paringslek av Norman Rush. USA, 1991.
137. Kongen på Fyllinga av Tristan Egolf. USA, 1998.
138. Jordbær i November av Pirjo Hassinen. Finland, 2002.
139. Andrea D. av Margaret Skjelbred. Norge, 2006.
140. Tilfeldigvis Arial Footlights forhistorie av Silje E. Fretheim. Norge, 2008.
141. I en annen verden av Grace McCleen. Storbritannia, 2012.
142. Jane Eyre av Charlotte Brontë. Storbritannia, 1847.
143. Den glemte hagen av Kate Morton. Australia, 2008.
144. En man som heter Ove av Fredrik Backman. Sverige, 2012.
145. Dagarna med farmor av Frèdèrique Deghelt. Frankrike, 2009.
146. Drageløperen av Khaled Hosseini. USA, 2003.
147. Inferno av Dan Brown. USA, 2013.
148. Store forventninger av Charles Dickens. Storbritannia, 1860.
149. Salamanderkrigen av Karel Capek. Tsjekkia, 1936.
150. Djevelens eliksirer av E. T. A. Hofmann. Tyskland, 1815.
151. Vår tids helt av Michail Lermontov. Russland, 1839.
152. Pan av Knut Hamsun. Norge, 1894.
153. Ethan Frome av Edith Wharton. USA, 1911.
154. Skyskrapersommer av Tove Nilsen. Norge, 1996.
155. Ready Player One av Ernest Cline.
156. The Perks of Being a Wallflower av Stephen Chbosky
157. The Hitchhikers Guide to the Galaxy av Douglas Adams
158. Doppler av Erlend Loe
159. Jonas av Jens Bjørneboe. Norge, 1955.
160. Historien om fru Berg av Ingvild H. Rishøi. Norge, 2011.
161. All the Pretty Horses av Cormac McCarthy. USA, 1992.
162. As I Lay Dying av William Faulkner. USA, 1930.
163. Tugt og utugt i mellemtiden av Svend Åge Madsen. Danmark, 1976.
164. Ved vejen av Herman Bang. Danmark, 1898.
165. Slaughterhouse 5 av Kurt Vonnegut. USA, 1969.
166. Ham on Rye av Charles Bukowski. USA 1982.
167. Markens grøde av Knut Hamsun. Norge, 1920
168. Et adelshjem av Ivan Turgenjev. Russland, 1862.
169. The Dogs and the Wolves av Irene Nemirovsky. Frankrike, 1940.
170. Frihetens øyeblikk av Jens Bjørneboe. Norge, 1966.
171. Lasso rundt fru Luna av Agnar Mykle. Norge, 1954.
172. Sangen om den røde rubin av Agnar Mykle. Norge, 1956.
173. Shikasta av Doris Lessing. Storbritannia, 1979.
174. Den usynlige broen av Julie Orringer. USA, 2010.

Mai Lenes nye bok: Korleis ete variert mat på ferie – ei bok om McDonalds og schnitzel

Ikkje ta tittelen seriøst, den er veldig ironisk meint. Slik som eg skreiv før eg reiste på tur, skulle eg altså på skuletur med masse sterke opplevingar og vere på busstur og shoppe. No har eg vore på tur, så det er difor det ikkje har vore nokre hjernedøde innlegg dei siste vekene, og heller ingen bøker er leste. Det er litt trist, men eg hadde ikkje behov for bøker, sidan eg opplevde veldig mykje. I dette innlegget tar eg ikkje for meg konsentrasjonsleirane og minnestadane etter andre verdskrig, rett og slett fordi det vil eg spare til neste innlegg. Eg tenkte å lage eit lita liste med høgdepunkta bortsett frå leirane, med litt bilete og slikt. Stasi-fengselet kjem kanskje for seg sjølv, eller kanskje aldri.

Gå rundt i Kraków – Kraków er ein heilt fantatisk by, ein av dei finaste europeiske byane eg har vore i, når du ser bort frå Firenze og Berlin. Den ligg på linje med dei, rett og slett fordi det er ein veldig roleg, oversiktleg by, som ikkje er veldig stor. Det gjore jo litt at me budde i sentrum av Kraków. I tillegg likte eg marknadsplassen Rynek Glowny der Mariakyrkja og marknadshallen var. Eg og ei veninne gjekk rundt siste ettermiddagen i Krakow og gjekk på marknad, kjøpte marshmellows med mjølkesjokolade rundt, ho kjøpte seg tøfler og eg posta eitt av fire kort. Ooops, hadde ikkje kontantar og postkontoret hadde ikkje kortterminal, så tre av fire får ikkje postkorta, men slik er det, når avsendaren er litt distré.

Utsikta frå balkongen på hotell Wyspianski

Kyrja på Rynek Growny

Fontenta på Rynek Growny

Sightseeing i Berlin – Visste du at folk, som jobbar i det som tidlegare var Aust-Berlin, berre tener 85% for same jobben, som dei som jobbar i tidlegare Vest-Berlin har? Visste du at Noreg slo Tyskland i bronsefinalen i fotball-VM i Tyskland 1936? Visste du at muren var dobbel? Både i Sachsenhausen og i Berlin hadde me ein same guiden, som var veldig flink, hadde god kontakt med oss og la inn pausar slik at me kunne tenke. Og ho kunne utruleg mykje. Plutseleg byrjar ho å snakke om fotball-VM i Tyskland, som det har vore nokre av, og ho kunne mykje om det òg.

Bernauer Strasse som var delt i to. Denne merkar kor noko av muren gjekk.  (Gedenktstätte des Mauer)

Bernauer Strasse

Den doble muren

Den doble muren

Berlin – byen i mitt hjarte!

Meg framfor ein del av muren. I slutten fjerna dei piggtrådane øvst på muren og laga ein rundt kant slik at, viss nokon prøvde å rømme sklei hendene, då dei tok øvst på muren. Muren vart breiare, høgare og meir sikker for kvart år som gjekk.

Minnestad for Holocaust. Det ligger nokså midt i Berlin ikkje langt frå Brandenburger Tor, og den skulle vise det håplause. Mange jødar, sigøynarar og homofile frå konsentrasjonsleirar gjekk kvar dag gjennom befolka område i stripete klede, utan at nokon regerte eller såg. Dei høge «søylene» er eit bilete på dette.

Minnesstad for Holocaust i bydelen Mitte i Berlin.

3. Shopping i Kraków – Korleis er det å bu berre fem minutt frå Galeria Krakówska, det store kjøpesenteret i Kraków. Ein kan trygt seie at det vart ein del handling av det. New Yorker, Reserved, Pull and Bear og fleire andre butikkar med billige og fine klede. Det vart ein del tjukke gensrar og jakkar til vintaren. I tillegg kjøpte eg ei bukse, eitt par tskjorter og ei treningstrøye. Ingen bøker dessverre.

Shopping shopping shopping. Ute i ny genser og alt og med posane i handa.

Ete på restaurantar – Sjølv om overskrifta er litt negativ til sjølve maten eg har ete på tur, er det å ete på restaurantar veldig kos, sjølv om det er schnitzel eller McDonalds-mat. Det er ikkje berre på grunn av maten eg liker restaurantar, men på grunn av atmosfæren og det å kunne setje seg ned å snakke med andre. På den eine restauranten i Polen var det til og med folklore, polsk folkedans, noko som var veldig spennande og gøy å vere med på. Det gjorde heile middagen meir spennande! Me åt òg på hotella mange gonger i tillegg til Hard Rock Café siste kveld i Kraków og pizzarestaurant i Berlin. Og så gjekk det jo litt i Starbucks. McDonalds-mat fire gonger på rad er berre når nauda er stor, og sidan McDonalds finst overalt! Den beste middagen var forresten på Kiel-ferja, for der fekk eg laks. Pizzaen i Berlin og burgaren på Route 66 var heller ikkje galen. I Polen fekk me òg fantastisk mange gode supper til forrett.

Maten på hotellet i Kraków

Maten på Hotel Fero kor me var på Folklore

Eg på restaurant Bohema i Kraków

Starbucks under byvandringa i Praha. Have a nice day, Mai Lene

Frappucino med sjokoalde utan kaffi. Med kaffi er jo ekstra godt

Køyre i buss – Det høyres utruleg kjedeleg ut å køyre lenge i buss, sove og i tillegg gjere det ti dagar på rad. Men det er veldig sosialt, og i tillegg var det veldig gode vegar i Tyskland og Polen og Tsjekkia, og då gjekk det jo veldig fint! I tillegg kan eg byrje å forske på sovestillingar i buss. Det finst utruleg mange spesielle sovestillingar. Me måtte òg stoppe ein del fine stadar på vegen, som Olomuc i Tsjekkia og Dresden i Tyskland.

Stoppet vårt i Olomuc. Nei, det er ikkje meint til å vere skjult reklame for busselskapet

«Vår Frues Kirke» i Dresden. Søker de på kyrkja på google i tillegg til 2. verdenskrig, ser de korleis ho såg ut etter at Dresden vart bomba

Alt som ikkje er svart vart bomba vekk under 2. verdeskrig

Dresden Academy of Arts. Alt det svarte er etter brannar  som oppstod, når amerikanarane bomba Dresden under 2. verdskrig

Bortsett frå dette var det veldig gøy å shoppe i Berlin, og eg hadde jo vore i Kurfürstendam før. Det som var litt dumt var at dei hadde sett opp eit stort, stygt stilas rundt Kaiser Wilhelm Gedächtniskirche. Men må kyrkja restaurerast, så må den restaurerast. I det minste kjente eg meg igjen og det er ikkje så verst. Praha var òg ein veldig spesiell by, og første kvelden var veldig morosam, sidan me sto og fjolla og lo på Karlsbrua. Den vart opna år 1357 9. 7. 5:31. Det er deg eg hugsar frå den guida turen vår i Praha. I tillegg til at det skulle blåse ein heilt del oppe på borga. I verste fall var det eit lite vindpust. Det blåste ingenting der oppe. Var så varmt at eg måtte ta av meg jakka.

Karlsbrua om natta

Praque by night

Oppe på borga

Utsikta frå borga over ambasadeområdet

Utsikta frå borga

Praha om dagen – utsikt frå Karlsbrua

Bogen over Karlsbrua. Karlsbrua var lenge stengt for jødar med mindre dei betalte. Og det var i mellomaldaren

Karlsbrua om dagen

Ein fyr eg ikkje hugsar kven var. Nokon som følgte godt med under guidinga i Praha her ja…

Slik vil eg ha foreldra mine til å måle huset vårt. Nokon andre?

Den astronomiske klokka, eller gaukuret som nokre kjenner det som

Kaufhaus des Westen, KaDeWe

Det stygge tilaset rundt den gamle kyrkja

Måtte ha med Merzedes-skiltet på sida av kyrkja

Ampfelmann

Det beste med heile turen var folka eg reiste med. Jenta eg sat på sida av på bussen, jentene som sat framfor oss på bussen, leiarane på bussen, venene som eg var ute og åt med, lærarane som arrangerte det, dei eg var med under gudstenesta i sjømannskyrkja fredag kveld, personen som bar handleposen min, då eg gjekk rundt og halta og alle andre folk som var med på turen. Det har gjort eit usletteleg inntrykk, og det hadde aldri vore det same å shoppe, ete på restaurantar, vere på sightseeing i Berlin, gå rundt i Kraków og gjordt alt det andre med desse personane!

"I cannot live without books" (Thomas Jefferson) Ikkje eg heller, mr. past-President

Berre eg seier ordet ferie er det vel nokre tusen menneske i Noreg som tenkjer tusen forskjellige tankar berre ved å høyre ordet. Fjellturar, Syden, fri, male huset, grusomt, varmt, uendeleg, positivt, negativt, hyttetur, fritid, og eg tenkjer ofte: Ferie, då kan eg lese alle bøkene eg ikkje får tid til å lese andre delar av året. Er det nokre som er einige med meg. Eg var på ferie i Sør-Frankrike i somar, ein ferie eg ikkje kjem til å gløyme med det første, og eg hadde med meg eit par bøker, då eg reiste. 

• Riley, Lucinda: The Light Behind the Window
• McDermid, Val: The Vanishing Point
• Lippestad, Geir: Det vi kan stå for
• Dickens, Charles: Great Expectations

Av ein eller annan (merkeleg?) grunn vart sistnemnte aldri lesen. Og av ein eller annan (veldig god?) grunn er det alltid bokhandlar på store flyplassar, og då passa det godt at me skulle mellomlande sju timar i Amsterdam, som er ein av dei største flyplassane i Europa, og i tillegg ein veldig stilleg flyplass. Tida på flyplassen i Amsterdam er udokumentert, eg har ikkje bilete, men eg har ein ting frå flyplassen i det minste:

Omtale

Eg måtte kjøpe ei bok på flyplassen, sidan bokhandelen først var der, og eg valte ein nokså kjend forfattar. Eg lurte eit lite sekund på om eg skulle kjøpe med meg Nesbøs Politi på nederlandsk berre for å lære meg språket. Den norske versjonen har eg jo trass i alt sjølv. Tulla, så nerd er eg ikkje. 

Slik vart det til at eg kjøpte denne boka i staden for boka av Charles Dickens, som nok skal lese ein gong uansett. 

For alle dei som lurer på kva innlegget skulle handle om var det eigentleg tips til feriebøker. Ikkje nødvendigvis: «Les denne på ferie», men kanskje heller: «Tenk slik, når du veljer ut bøker». Mine anbefalingar er veldig subjektive, då. Dette er det eg tenkjer om bøker på ferie, og ikkje nødvendigvis kva andre ville seie. 

1. Første råd: Vel ei bok du trur du kan ha lyst til å lese. Det var der feilen med Dickens var. Eg hadde eigentleg ikkje veldig lyst til å ligge på solsenga i Frankrike og lese Great Expectations av Dickens, medan dei andre bada i bassenget eller las mindre nerdete litteratur. Eg har prøvd å komme meg gjennom før, og eg trur eg kan seie at det hadde freista meir å bade heile dagen enn å lese Dickens akkurat då. Det er ofte slik at keisame bøker blir nedprioritert, når det er anna å halde på med. Til dømes, bading, iseting, coladrikking og kortspel. 
2. Andre råd: Ikkje sats på at du les like mange bøker i veka som vanleg.  Mange les fleire på ferie. Ta meg til dømes. Gjennsomsnitleg les eg ei bok i veka (dette året). Då eg var i Frankrike las eg ut tre på ei veke og byrja på den fjerde før veka var omme. To av dei var engelske, ei norsk, og den eg byrja på var engelsk, og den las eg ut på flyplassen på veg heim. Ikkje ta med for lite, viss du liker å lese. Det er eit stort feilgrep. 
3. Tredje råd: Ikkje kjøp bøker på sal til fire euro i ein litt slitt, gammal og liten bokhandel. Desse bøkene plar ofte å vere av litt laber litterær kvalitet. Det er å underdrive. Altså sjølvsagt, det kjem an på forfattaren. Er det ein forfattar du veit er bra, så er det jo greitt. Er det ein forfattar du aldri har høyrt om, og sannsynlegvis aldrihadde høyrt var det ikkje for at boka var til fire euro, då du stakk hovudet inn bokhandelen, då er det ikkje vits i. Men gjer som du vil. Plutseleg er det ein forfattar som blir like berømt som J. K. Rowling, og så sit du der og fekk ikkje kjøpt debutboka frå 1979 til fire euro… Men det hender nok ikkje. 
4. Fjerde råd: Viss du skal reise mykje kollektivt, sats på lydbøker. Dette er eit råd eg skal prøve å følgje opp på onsdag. Kvifor? Det får du vite seinare i innlegget, men det er absolutt smart. Dei fleste råda eg har lista opp ovanfor gjelder for sydenferiar. For storbyferiar, må ein følgje litt andre reglar. Dei plar ofte å vare litt kortare, vere meir intenseive, og i staden for å bu på eit tiltalande «all inclusive»-hotell, er det å vere mest borte frå hotellet som gjerlder. Lydbøker er ein genial ting. Særleg på lange bilturar, togturarar og bussturar. Ein slepper å ha med seg mursteinar og kan heller berre ha med ein (discman, skulle eg til å seie, men det vart litt feil) digiplayer. Evt finne på andre kreative måtar. Ein discman er ikkje å anbefale i 2013. For det første måe ein ha med seg alle CD-ane på tur, og for det andre ser det veldig rart ut å sitje på Underground i London i 2013-klede med ein discman i fanget og veska full av CD-ar. Jo då, gjerne for meg. Dei er greie når dei funkar, men i tillegg til alt CD-styret er dei fleste discmans ikkje ladbare, så du må ha med deg batteri i veska heile tida. Då hadde eg heller valt ei bok. 
5. Femte råd: Viss du ikkje liker lydbøker, kan du alltids ta med deg ein kindle, ipad eller eit anna lesebrett for å lese, når du sit på Underground (T-bane, Subway, Untergrund), tog, buss, busway, trikk eller anna framkomstmiddel. Ikkje i bil. Det enklaste er ofte det beste. 

Så grunnen til at Mai Lene plutseleg er i feriemodus. Nøyaktig 01:00  på onsdag sit eg på bussen til Oslo, før me skal reise med Kiel-ferga mellom Oslo og Kiel for å reise på skultur til Tyskland, Tsjekkia og Polen. Eg veit ikkje heilt kva bøker eg planlegg å ta med meg, for det er ikkje gjort rede for endå publisering, men i og med at det blir mykje bussing skal eg nok låne med litt lydbøker frå biblioteket. Turen går forresten vidare til Berlin/Frankfurt etter at me har ete frukost på Kiel-ferga. På turen bort skal me innom Sachsenhausen og Ravensbruck. Så reiser me vidare til Krakow. Der blir det besøk til diverse berømte konsentrasjonsleirar (Auschwitz og Birkenau), saltgruvene og litt utforsking av Krakow reknar eg med, før me skal vidare til Praha, og så tilbake til min favorittby: Berlin. Men de får alle detaljar, når eg har kome tilbake. 

Mest sannsynleg lånar eg med meg Harry Potter på engelsk eller noko slikt.

Politikk & slikt

De som er vener med meg på facebook blir nok ikkje veldig overraska, når eg seier kva parti eg held med. No har det vore politisk val i Noreg, som ALLE må ha fått med seg med mindre dei har vore heilt i koma eller trur Paradise Hotel-nyheiter er det einaste ein skal følge med på her i livet. Eg er endå ung (og dum?) og er så stolt over partiet mitt at eg kan gjerne skrive eit lite innlegg om det, rett og slett fordi det er eit arbeid eg er veldig stolt over å vere med på, i alle fall fram til FrP kjem i regjering. Då er eg berre glad for at eg ikkje sit på ei trone på toppen i ei tåkesky.

Kristeleg folkeparti er mitt parti! Der var det sagt, og viss eg ikkje tek heilt feil er rundt 95% av dei 77% som stemde under dette valet usamde med meg, men det er jo difor at Høgre og Framstegspartiet finst: valfridom (tørr spøk, for alle som ikkje forsod den) Heldigvis slepp alle i Noreg å stemma på Høgre, og hadde alle gjort det hadde eg i dag låge i senga sjukemeldt av meg sjølv!

KrF (kvar gong eg skriv det forkorta høyrer eg berre Hareides stemme inni meg: KåArrEfff) er som dei fleste veit eit gult sentrumsparti, og planen til mange var nok at den blå himmelen trengte ei stor gul sol, men slik vart det ikkje. Ein kan jo så vidt skimte sola gjennom dei grøne blada, det skuggar.

Grunnen til at eg er med i KrF er fordi dei har dei beste verdiane spør du meg. Mottoet til KrFU er jo «Større drøm enn billig bensin», og der er eg òg. Eg har litt større draumar enn det. For det første liker eg at menneskeverdet står i fokus, og det er grunnlaget for all politikken til KrF. Alle menneske har lik verdi, om det er mor, foster eller den personen som tok valet om abort. Om det er rusmisbrukaren, Kjell Inge Røkke eller tiåringen som ikkje har råd til å gå i bursdag. Alle har lik verdi, fordi me er alle unike.

For det andre er det det partiet eg er mest einig med. Det er ting eg er einige med dei andre òg i, men ikkje så mykje som KrF. Eigentleg trur eg ikkje at eg skal snakke så mykje om kvifor eg er med i KrF og engasjerer meg der, men det har med trua på verdien av menneskelivet frå byrjing til slutt å gjere, og i tillegg at KrF har ein politikk der «the basic» ikkje går an å forandre.

KrFU har gitt meg så utruleg mykje. Eg vart medlem i april for eit og eit halvt år sidan, og noko av det første eg gjorde var å kontakte lokallaget, fordi eg var villig til å engasjere meg. Første møte var i september same året, då eg høyrte på eit foredrag mot vindmøller og me vart skjønt einige (nesten) om at vindmøller er ein positiv ting, særleg på Jæren. April året etter ringte leiaren meg og spurte om eg tilfeldigvis kunne tenkt meg å stille som kanditat til lokallagsstyre. Eg reiste til årsmøte med små forhåpningar om å kanskje kome inn, og eg såg på det som det STORE målet akkurat då å komme inn i lokallaget. Eg vart første vara, og eg reiste heim glad og lukkeleg for å ha fått ei rolle der eg hadde møteplikt til styremøtene. Då var det STOR stas. Året som kom var veldig variert, men bestod av mange styremøte og mykje gøy, og eg må berre seie at det er ikkje keisamt å vere med å engasjere seg, men givande, interessant, gøy og utruleg morosamt.

Mars dette året, den STORE dagen då eg kom på fast plas i lokallagsstyret og var skikkeleg gira, og jammen meg har me fått gjort litt òg. Eg digger det styret altså, og eg sit utruleg stor pris på å få vere med. I tillegg var eg på eitt par konferansar og møtte mine likemenn- og kvinner. Eg trudde at eg hadde nådd toppen av fjellet då eg hadde kome så langt og var fast bestemt på å bere slå meg til ro der, men så kom det ein telefon frå Rogaland KrFU. Kunne eg kanskje tenkje meg å stille som kanditat til fylkesstyret? Nja, skal tenkje litt på det. Kanskje det. Hadde sikkert vore veldig interessant. Ja, kanskje eg skal seie ja til å stille. Det er jo berre å stille som kanditat. Kjem sikkert ikkje inn. Ja, eg gjer det. Nokre dagar seinare har eg fast plass i Rogaland KrFU.

Eg seier ikkje dette for å skryte, for eg føler ikkje at eg har gjort så utruleg mykje meir for å få desse plassane enn å engasjert meg. Politikk er noko eg legg energi i, og i tilegg gir det meg energi. Det er eit stort pluss. Det må eg berre seie!

Mine hjartesaker forresten

• miljø og bistand
• asylpolitikk
• nei til sorteringssamfunn
• bertre vilkår for studentar
• ruspolitikk

På an igjen!

Kanskje litt få innlegg dei neste vekene frå meg, fordi no er det skule som gjelder. Må komme inni rutinen med lekser og soving og skule og endå meir lekser. Likevel kjenner eg at eg har valt veldig riktige programfag. Rettslære er allereie eit interessant fag, og eg har sett gjennom kva tema me skal ha, som i seg sjølv verker spennande. Internasjonal engelsk er eit programfag eg kjem til å trivst veldig med, og sosiologi kan eg berre håpe at blir gøy! Historie er endå eit nytt fag dette året, og på toppen av alt: Berre tre mattetimar i veka. Slik «enkel» matematikk.

Håpar på å få lagt ut nokre bokomtalar snart. Har lånt litt bøker på skulen og på Sølvberget inni Stavanger. Gler meg til å halde fram med The Mermaids Singing av Val McDermid.

Turen til Cannes 03. juli

Tredje juli var det å sove så lenge så mogleg etter ein sein kveld dagen før, då me kom heim frå Avignon Eigentleg tenkte me oss til Nice, men Nice var stengt på grunn av Tour de France, og einaste moglege transportmiddel var tog. Derfor gjekk me heller rett over gata og tok bussen til Cannes. Det gjekk buss mellom Nice og Cannes både titt og ofte, noko me nytta oss av både for små og store strekningar, sidan bussan stoppa i sentrum av Antibes i tillegg.

Meg utanfor Palais des Festivales

Me var veldig heldige, då me gjekk av bussen i Cannes, for me visste ikkje kva stopp me burde gå av på, for å få med oss det som var verdt å sjå, så me berre hoppa av, og der låg kasinoet, turistkontoret og Palais de Festivales et des Congres nesten rett framfor nasen på oss. Palais des Festivales er, som sikkert mange av dykk veit, staden kor den årlege filmfestivalen i Cannes går av stabelen. Det var eit digert «hus», og rundt palasset var kjendisane sine handtrykk, som til dømes Nicole Kidman og Cameron Diaz.

Rett etter besøket til denne kjendisstaden, følte me for å få i oss litt mat og is. Nokre valte noko litt lunsjaktige, nokre middagsaktig, medan andre, slik som eg, valte ein stor porsjon is. Eg elskar is! Viss eg skal anbefale noko, må du bestille Dame Blanche, når du er i Frankrike. Vaniljeis med sjokoladesaus og piska krem. Det er heilt fantastisk. Veldig mykje is, men nam nam, så godt det smakar i varmen. Den i Cannes var den beste eg åt på turen (av to moglege), men all sjokoladesausen samla seg i botnen av glaset, og det orka eg i alle fall ikkje å ete opp, for det var varm, flytande og velidg mektig sjokolade.

Nam, nam, nam

Kinoen i Cannes

Etter maten bestemte me oss for å gå opp til eit utsiktspunkt i Cannes. På
veg opp såg me Cinema Cannes, som var eit hus kor dei hadde måla på balkongar med kjente filmfigarar. Eg skal heilt klart legge inn forslag om å måle Jadarheim på same måten. Viss nokon lurte, er Jadarheim eit keisamt, grått og gammalt bygg rett ved biblioteket på Nærbø. Før hadde dei kino der, men det har dei slutta med. Det gamle bygget kunne trengt litt oppfrisking der det står. Det er langt frå fint utanpå. I tillegg burde dei legge inn varme backstage, særleg i det litle romet, for der kan du jo få skikkeleg frost i deg ein kald 12. desember-dag i 2012, medan du ventar på å gå ut på scenen for å danse. Nei, nok om Jadarheim og kinoen i Cannes.

Utsiktspunktet i Cannes var fint. Derfrå såg du kasionet og Palais des Festivales i tillegg til alle båtane som låg der. Eg såg no at eg dessverre ikkje har mange bilete derfrå kor det berre er av utsikten. Kanskje eg har nokre på mobilen, for det var ikkje mitt kamera som vart brukt den dagen… Alle som skal til Cannes bør gå opp der. Du går opp gjennom den flotte gamlebyen i Cannes, der du òg får tak i mykje, viss du har tenkt å handle. Det var ein butikk der kor alt kosta 2€, ca. 16 kroner. Der fekk eg tak i liggjeunderlag til stranda og ei oppskriftsbok, i tillegg til at tante kjøpte ein nokså spesiell bursdagspresang til onkel der.

I morgon kjem eg tilbake med litt om St. Paul de Vence. Ha ein fin dag vidare i dag og kos dykk no som det er somar!! (med masse is!!)

Turen til Avignon 02. juli

Kjøkkentårnet i Palais de Papes

Første heile dagen i Frankrike (01. juli) var me for det meste i ro ved bassenget. Ein liten kveldstur til sentrum av Antibes avslutta dagen. Sidan me budde eit stykke utanfor sentrum, måtte me ta buss for å komme dit. Heldigvis kosta bussane berre åtte eller tolv kroner (1€ eller 1,50€). For å samanlikne med Noreg, er dette prisen for ein overgangsbilett mellom tog og buss, viss du er heldig. Dagen vart avslutta på ein restaurant i eit spiseområde, før det var å ta bussen tilbake til bustaden og ta kveld litt tidleg.

Neste morgon var det opp tidleg (halv sju), for å nå toget til Avignon, som tok rundt tre timar, med ein

Litt av utsida av pavepalasset

liten stopp i Marseille. Avignon er ein by som er veldig lagt opp etter turismen. Då me kom ut frå togstasjonen, stod det bussar og venta som tok oss direkte til sentrum av byen på ti minutt. Akkurat slik som i området rundt Antibes, kosta bilettane lite. Sentrum i Avignon består av alle dei store attraksjonane, pluss ein del butikkar. Blant anna låg pavepalasset og Pont d’Avignon i gangavstand frå busshaldeplassen ved posthuset. Dette er kanskje noko av det mest kjente med Avignon. Pavepalasset er eit digert byggverk som vart bygga i midten av 1300-talet, for å huse såkalla motpavar som ikkjer annerkjente den sitjande paven. Det var eit heilt enormt palass, men enkelt å finne fram. Ved hjelp av ein audioguide vart me leia gjennom palasset. Blant anna fekk me vite morosamme fakta, som at nokre av pavane hadde nattergalar i soverommet sitt. I tillegg bygga dei heile tida på nye tårn og murar overalt, og resultatet var eit digert palass.

Pont d’Avignon (ikkje det beste bilete…)

Etter pavepalasset gjekk turen til brua Pont d’Avignon (Pont Saint-Bénézet). Berre fire av tjueto bruspenner står igjen, og brua har gradvis blirr øydelagt av flaumar. Det er ei veldig fin bru, og blant anna er det laga ein kjent sang om  henne. Eg syntes kanskje dette var det beste med turen. For det første var eg kjempevarm då me kom ut frå pavepalasset og klar for ein litt avkjølande bris, noko du fekk oppe på brua. I tillegg var det vakker utsikt over Rhône og landskapet.

Elles shoppa me og åt litt mat. Avignon var veldig kos og ein typisk turistby. Det var lett oversiktleg, fordi det var skilta overalt. Du trenger ikkje å vere i tvil om kor turistattraksjonane låg. Avignon er ein stad som er veldig verdt turen. Du får mykje ute av det. Viss du tek tog, er det lurt å ta eit tidleg bort og eit seint heim for å verkeleg få oppleva byen!

I morgon kjem det ein lite rapport frå Cannes. I tillegg til ein bokomtale av Jewells bok Before I Met You. 

Reisa til Frankrike

Dei siste ti dagane har eg vore ein heilt annan stad enn trygge, litle Nærbø, nemleg i Antibes i Frankrike, som i seg sjølv ikkje er veldig utrygt, men framande stader er med ein gong litt meir utrygge, når du aldri i ditt liv har vore der før. Ikkje missforstå meg, eg koste meg veldig i Antibes og dei andre stadane me var. Det er første gongen eg har vore i Frankrike. Eg kan nokre få fraser på fransk som berre er nyttige i ein franskklasse kor me skal presentere oss for medelevane. Eg har lese litt bøker frå Frankrike, men ikkje akkurat frå Cote d’Azur eller Provence. Likevel følte eg at eg kjente staden nokså godt i og med at eg hadde lese meg opp i denne boka her:

100%-guidane er smarte og oversiktlege. Eg elskar denne boka her. Kapitla er inndelt etter dei ulike regionane i Provence og Cote d’Azur og etter det i stadane innanfor regionane. For kvar stad står det litt om kva du kan sjå, mat, shopping, uteliv og alt du elles skulle trenge. Adresser og prisar står i mergen på sida av. Fremst er det litt nytteige deltaljar som er godt å vite før du reiser, i tillegg til masse, masse historie og litt språkkunnskaper. Bakkerst i ei plastlomme er det små rubrikkar med døme til byvandringar. Supert!

Familien vår har aldri vore ein slik familie som har reist til Syden, sidan eg og søstera mi vart født, så dette var berre andre gongen, men masse fint vêr og sol. Eg tenkte å gå gjennom litt dag for dag der me gjorde noko nevneverdig interessant og legge ut ein bokomtale i innlegget frå dei dagane der eg las ut ei bok. Under dette innlegget finn du første omtalen frå ei bok eg las ut dagen me reiste ned. Me sat over seks timar på flyplassen i Amsterdam, så det var nok av tid til å lese boka ut. Første dagen forresten reiste me berre ned og køyrte direkte til der me skulle bu.

Her kjem nokre bilete frå bustaden vår i Antibes

Dette er berre nokre få bilete frå bassenget, området rundt og stova. Veldig koseleg, og me kunne sitje ute på verandaen til langt utpå kvelden og berre nyte varmen, som ikkje forsvann om natta ein gong. 

Sjølvevaluering: Elleve ting eg kan bli betre på

Sjølvevaluering er alltid ei morosam greie. Dei som skal evaluere seg sjølv kan vere skikkeleg dårlege av og til. Eg er av og til svært dårleg på sjølvevaluering, men eg skal prøve å vere 100% ærleg med meg sjølv og dykk. Eg hadde tenkt å dele det, for då blir det litt meir press enn viss eg berre skriv ei liste eg lagrar på Mac’en og så gløymer.

Her er mi liste:

Dette er ein av omtalane eg har reflektert mest i, ogsom eg liker best. Gjerne fleire slike frå mi side

1. Skrive betre og meir grundige omtalar
Nokre omtalar er veldig korte i forhold til de kunne vore. Det einaste som er med dei er eit handlingsreferat. Dei beste omtalane eg har laga er dei lengste, for der er det fleire refleksjonar. Nokre blir superkorte, og eit mål kan vere å skrive omtalar, når eg føler for det, og ikkje fordi eg må. Å føle at ein må lage ein omtale gjer ikkje at omtalen blir betre. Tvert om. Nokre bøker har eg berre droppa å lage omtalar av.

2. Vere flinkare til å utdjupe og reflektere
Dette går litt under den forrige, men det går òg på å vere meir subjektiv og ikkje berre skrive om meg og at eg syntes det var fengande. Skrive endå meir om kvifor det er bra språk og kvifor eg vart fenga. Av og til trur eg at eg skriv for mykje om kjensla ein får av å lese boka og ikkje dei litterære kvalitetane boka har, eventuelt dei kvalitetane boka ikkje har. Refleksjon er òg viktig, slik som eg gjorde i omtalen min av Den femte årstiden av Mons Kallentoft. Bilete på sida av her er frå den otmalen, og viss de trykker på det kan de lese meir (og skrifta blir større)

3. Sjå betre over innlegga mine før eg legg dei ut

Dette er ikkje alltid heilt oppdatert

Av og til i ettertid, når eg les eldre innlegg, ser eg mange skrivefeil, fordi eg har gløymt å sjå over. Kommafeil, nynorskfeil og tastefeil går veldig igjen, og eg plar av og til å bli flau over meg sjølv, når eg les tidlegare innlegg. Somme gonger lurer eg på korleis folk kan forstå det eg har skrive.

4. Bli betre til å oppdatere
Av og til kan det gå ei æve frå eg har lese ei bok og omtalt henne, til eg legg det ut i mergen og på sida over bøker eg har lese. Nokre gonger gløymer eg å oppdatere kva bok eg les, sjølv om eg har skrive innlegg om den forrige boka eg las, og eg har òg gløymt å oppdatere i mergen kor mange pengar det blir gitt til den veldedige organisasjonen eg støttar. For kvar bok eg les, går det fem kroner til ein veldedig organisasjon. Eg har dessverre ikkje funne ut kvifor ein endå, men truleg ein kristen. Kanskje Åpne Dører, Kirkens Nødhjelp eller noko slikt.

5. Svare på kommentarar
Eg har vore skikkeleg dårleg på å svare dykk på kommentarar. Nokre gonger har eg for dårleg tid, men det tek ikkje utruleg lang tid å svare dykk på kommentarane. Det gjer det ikkje, og det bør eg bli betre på.

6. Kor kjem bøkene frå?
Eg bør bli betre til å skrive i bokomtalane mine kor eg har fått boka, og særleg viss det er eit leseeksemplar eg sjølv har hatt lyst til å omtale, for då fortener forlaget ein stor takk! Det er kanskje òg ein ide å skrive om boka er lånt, kjøpt eller tilsendt.

7. Skrive meir om forfattarane
Av og til, når eg skriver innlegg, har eg ingenting med om forfattaren. Eg veit ikkje kor mykje de bryr dykk om å lese om forfattaren, men det er i alle fall ein måte å vise fram personen bak boka på, fordi forfattaren har gjort ein stor jobb med boka. Berre det å bli utgitt på eit forlag er ein stor bragd, og det er mange kvart år som ikkje får gitt ut sine bøker. Forfattarane fortener merksemd for bøkene sine, om det så er negativt eller positivt.

8. Kommentere på dykkar bloggar
Av og til gløymer eg heilt å kommentere på dykkar bloggar. Eg blar nedover lista på blogger.com, ser eit innlegg, les det, men kommenterer ingenting. Det er mange gode omtalar der ute eg har lese, men som eg ikkje har kommentert i det heile teke. Unnskyld, eg skal prøve å bli betre. Det er så mange som fortener fleire kommentarar frå meg.

9. Linke til andre bloggar
Mange gonger, når eg har lese ei bok, er det andre òg som har blogga eller omtalt boka. Deira omtalar fortener å bli lesne, og difor kan det jo kanskje vere ein god idé å linke til deira omtalar, slik at andre får lese forskjellige meiningar om boka, og ikkje berre mi. Her har eg ein stor jobb å gjere, og særleg sidan de av og til linkar til mine. Takk for det, eg har sett det nokre gonger, og eg bør bli like god til det.

10. Utvide lesehorisonten
Eg har fått ein sterk motstand mot fantasyromanar, visse ungdomsromanar, science fiction og mange andre. Eg trur det er på tide å utvide horisonten litt. Eg har tenkt å lese litt fleire ungdomsromanar dette året, og særleg sidan eg har lese så få dei siste åra. Det har noko med at eg har oppdaga vaksenliteraturen, og då blir det nedprioritert, i tillegg til at mykje ungdomslitteratur er veldig lik. Eg har av og til litt fordommar mot ungdomslitteraturen, fordi eg trur alt er så likt. Kanskje eg bør byrje å utforske meir her og ikkje berre avvise alt det?

11. Oppdatere Facebooksida meir
Det skulle eigentleg vere ei tipunktsliste dette her, men når du skriv, finn du plutseleg på endå meir. Som til dømes facebooksida. Oppdatere den kan kanskje vere ein idé. Eg har prøvd, men av og til gløymer eg meg heilt av og plutseleg har eg gløymt å linke til fem innlegg på rad på bloggen. Eg har blitt betre, men det er framleis ikkje heilt bra. Facebooksida heiter forresten «Once Upon A Time – ein bokblogg»

Mine favorittkarakterar frå 2013

I andledning giveawayen på bloggen har eg love å skrive eit innlegg om mine favorittkarakterar i 2013. Utfordringa til dykk var å skrive eit lite innlegg om det på bloggen dykkar (ikkje obligatorisk). Eigentleg var det berre ein favorittkarakter, men å velje berre ein er verkeleg vanskeleg. Så her kjem mine favorittkarakterar frå dette året.

Krystal Weedon

Krystal Weedon er ein av dei viktigaste personane i J. K. Rowlings nye bok the Casual Vacancy, som kom ut i fjor. Det var ei bok med mange ulike karakterar, men den personen som eg kjente at blei mest glad i, trass i alle «feila» og «manglane» var Krystal. Ho er ei jente på min alder, har ei mor til narkoman og ein liten bror som ho må passe på, sidan mora ikkje greier det. I tillegg går ho på skulen, og den einaste som nokon gong såg ut til å tru på henner, er død. Ho kjem òg i frå den fattigaste delen av byen og har eit dårleg på rykte på seg. Ja, dette er ein av mine absolutte karakterar. Ho er ei tøff jente, men det er ofte dei tøffaste som er dei mest sårbare karakterane, og dei mest sårbare er dei du føler deg knytt til. Eg kjenner litt på den at kontrastane mellom oss er ein av grunnane til at eg liker henne nesten best av alle karakterane får dette året. Dei er så store at ho representerer eit heilt anna liv enn det eg har. I tillegg elskar ho litlebroren sin, trass i kva ho viser til resten av byen. Det er ingen som veit kven ho eigentleg er, utanom lesaren, og den som får vite mest om ein person, er ofte den som står personen nærast. 

Vandrer (Melanie Stryder)

Alle som har lese min omtale av Verten av Stephenie Meyer har sikkert fått med seg at eg elskar den boka. Og eg elskar ikkje berre boka, men òg hovudpersonen i boka. Med hovudpersonen  meiner eg Vandrer, sjela som bur i Melanies kropp. Ho er bestemt, sta og har eit mot mange vil beundre. Det som får meg til å like henne så godt, er det at ho ikkje gir etter. Ho veit det er farleg å gå over på sida til dei få gjennlevande menneska som er igjen, men gjer det likevel for Melanie, og litt for seg sjøv. Ho ofrar òg veldig mykje for andre. Om ho har det bra er på langt nær så viktig som at Jamie, Jared eller Ian har det viktig. Ho er taksam for nesten alt, og eg er ein stor fan av den vesle sølvormen som bur bak i hovudet på ei oppdikta jente. 

Amy 

Flink pike er ei av mine favorittbøker frå dette året, og Flynn er ein av mine favorittforfattarar. Hadde eg lese åpne sår i år, hadde òg Camille stått på lista mi, saman med Libby Day sjølvsagt. Dei er ufordragelege, arrogante kvinner alle tre, og to av dei drikk for mykje og alle tre er i tydeleg psykisk ubalanse på ein eller annan måte. Likevel skildringane gjer at ein held med desse karakterane. Flynn får deg til ville dei vel på ein måte, for dei er alle litt stakkarslege. Amy liker eg mest forid ho er ein veldig sterk karakter. Ho er ein unik person som ein kan kjenne at ein er sint på, glad saman med, oppgitt over, har medkjensle med og  hatar. Dei sterke kjenslene ho framkalle hjå meg gjer at eg liker henne veldig godt. 

Dette er mine favorittkarakterar frå dette året. Kva er din? Eg er klar for å høyre kven du har likt å lese om. Forresten, det er fritt fram til å melde seg på giveawayen heilt fram til 27. juni. Bli med du òg.